Çocuk Asker

Bombaların “yanlışlıkla” öldürdüğü
Asgari sivil zaiyatı planlarının istisnası annen,
Tutuklanmış ve haklı işkencelere maruz kalmış
Ülkende sayıları milyonu bulan teröristten biri baban,
Sen, çocuk asker, insan evladı olamadın hiçbir zaman;
Soğuk rakamların, duygusuz istatistiklerin ürünüydün hep.

Otur ve istirahat et çocuk, yükün ağır,
Kolay değil; otuz tabutlu hayatsavarları taşımak
Ve birini vurmak, sen profesyonel değilsin
Gün batımına dokunmamış daha kalbin.
Dua et, her şey olduğu gibi kalsın,
Değişim fırtınası uğramasın sana;
Elinde avucunda ne kalmışsa, senin olsun.
Asla teslim etme değerlerini, aşağılasalar bile,
Ölüleri sevmekten vazgeçme, mesela;
Onlar yanlış anlasınlar, ki tek yaptıkları da budur,
Bütün duyguları genitallerinde aramaya devam etsinler.
Sen kalbini kullan ve açık tut;
Annene, pek yakında babana ve toprağa,
Bunlar dışında dostun yok senin,
Ölüm dışında da sevgilin yok, bunu iyi anla.

Merak ediyorum, çocuk asker;
Dünyadaki tüm çocuklar hayatlarının derdindeyse,
Sen hayatın neresindesin?